Wakker door een aardbeving en aapjes kijken

Om kwart voor 7 werden we wakker geschud. Het bed schudde vrij heftig en we hoorde wat gekke geluiden. Half slaperig keken we elkaar aan en zeiden bijna in koor: ‘aardbeving’. Floris sprong in zijn kleren en liep naar beneden naar de balie. Kim kleedde zich ook snel aan en wilde volgen maar het was al over. We hebben snel gegoogled of dit ook echt een aardbeving was. Jahoor, er was een aardbeving geweest in Lombok (het eiland naast Bali) met een kracht van 6,5 op de schaal van Richter. 

Nog een beetje geschrokken, zijn we gaan douchen en hebben de spullen ingepakt om te vertrekken naar Ubud. In het hotel hebben we nog ontbeten. De mensen van het hotel-restaurant waren ontzettend lief en het wat een goed ontbijtje. Met volle magen hebben we een taxi besteld voor de twee uur durende rit naar Ubud. 

Onderweg kregen we een eerste indruk van Bali. Wat een wereld van verschil met Java! Bali is vooral Hindoeïstisch wat vooral te zien is aan de vele tempels. Om de zoveel meter is een tempeltje te zien met veel poespas. Ze zijn vooral grijs met een terra cotta achtige kleur en versierd met veel gouden ornamenten. Over het algemeen ziet het er wat verzorgder uit dan Java en heeft het een vrolijke en tropische sfeer. 

We kwamen aan bij de villa die we gehuurd hadden. Het waren een stuk of vijf villa’s naast elkaar gelegen in een tropisch uitziende tuin met een klein zwembadje. De villa was ruim en licht opgezet. Er was een open trap naar de tweede verdieping die twee balkons bevatte. Een prima, simpel verblijf voor de komende drie dagen. We friste ons op en gingen op pad om een scootertje te huren. 

Op zo’n beetje elke travelblog stond, en van veel bekende gehoord, dat de toeristen op scooters hier erg kwetsbaar zijn voor de politie. Je wordt hier makkelijk aangehouden en de politie verzint hier een boete. Geen helm, geen internationaal rijbewijs of een andere onzin smoes leidt je tot een boete. Er werd dus sterk aangeraden om niet al je geld in een portemonnee te doen want als ze zien dat je veel op zak hebt, kun je het inleveren. In een los pakje sigaretten hebben we het geld en de creditcards gestopt en gebruikte Floris zijn portemonnee voor de ‘aanhoudportomonnee’. We stopten hier zo’n 100.000 rupia in (€6,-) en gingen op pad. 

Goed voorbereid voor politie gingen we op pad naar Monkey Forrest. Dit is een reservaat waar, zoals de naam al zegt, allemaal apen loslopen. We kochten een kaartje en liepen naar binnen. We hadden van te voren bedacht om geen eten mee te nemen en alles veilig in onze tas op te bergen zodat brutale apen ons niet konden bestelen. Net binnen werd de opper-aap, Floris, meteen te grazen genomen. Eén van de apen bekogelde Floris met zijn uitwerpselen. Gelukkig viel het mee en na Floris weer te hebben opgelapt zijn we doorgelopen. 

Het was een ontzettend leuk gezicht om alle apen om je heen te zien lopen. We hebben een aantal mensen gezien waar de apen op hen klommen en hun tassen probeerde te stelen of open te maken. Ook een hoop ruziënde aapjes waar we maar snel en rustig bij zijn weggelopen. Het bos was mooi opgezet met hier en daar wat tempels en heeft een mooie jungle setting. Daarnaast waren er mooie watervallen en had je het idee alsof je midden in een oerwoud liep. We hebben hier een uurtje of 2 rondgedwaald en wat gedronken om vervolgens terug naar de villa te gaan. 

In de avond hebben we het centrum van Ubud verkend. Een gezellig stadje met wat reuring. Er zijn veel restaurantjes en souvenirwinkeltjes. We merkte meteen dat dit een stuk toeristischer is dan op Java mede door alle winkeltjes en de bevolking die goed Engels spreekt. In het centrum hebben we lekker gegeten. 

De dag hebben we afgesloten in de villa met wat kaartspellen en een Bintang, Indonesisch biertje.

Liefs, 

Floris en Kim