Naar de zilverfabriek

Vandaag hebben we heerlijk uitgeslapen. We gingen ontbijten bij het winkelcentrum van Seminyak. Onder het genot van een lekker ontbijtje maakte we de planning voor vandaag. We wilde graag naar de zilverfabriek gaan die bekend staat om de imitatie sieraden van Buddha to Buddha. Aangezien dit zeker geen plek is om een taxi terug te bestellen, moesten we een chauffeur hebben die bij de fabriek op ons wachtte. De vrolijke chauffeur van gisteren had zijn nummer gegeven dus besloten hem te vragen. Helaas kon hij niet op dat tijdstip. We besloten een Grab te bestellen en hem ‘om te kopen’ voor een flink stuk boven de originele ritprijs. Floris heeft zijn afdingskills gebruikt om er nog iets vanaf te krijgen. 

De rit was lang en er stond veel file. Na 1,5 uur kwamen we pas aan bij de fabriek. We kregen een hartelijk ontvangst en werden meteen de fabriek ingestuurd om te kijken. Eigenlijk mag je dit niet echt een fabriek noemen maar is meer een werkplaats met lange werktafels. Overal lagen materialen en waren mensen aan het werk. Zonder enige bescherming en enkel met een stoffen mondkapje. Na een rondje te hebben gelopen werden we meegenomen naar de winkel. Floris had vooraf besloten alles te kopen en Kim was nogal sceptisch over het aanbod. 

De winkel stond vol met glazen tafels met de sieraden uitgestald. Het was een enorme ruimte en de sieraden lagen netjes op soort en kleur gesorteerd. We werden vriendelijk geholpen door het geduldige personeel. Ze gaven eerlijk en goed advies wanneer we twijfelde. Een keuze maken duurde erg lang. Alles was zo mooi en er was veel keuze. Na een hele poos hadden we eindelijk de knoop doorgehakt. Bij Kim was, alles wat ze had uitgezocht, te groot dus moest worden aangepast. We werden weer meegenomen naar de werkplaats en we konden het hele proces zien van de sieraden bewerken. Het was een heel tof en bijzonder gezicht. 

Toen we eindelijk klaar waren kochten we nog een flesje water en stapte de auto weer in. Bij aankomst in het hotel hebben we de arme chauffeur toch maar wat extras gegeven voor het lange wachten. 

We haastte ons naar het centrum om een, hele late, lunch te eten. Natuurlijk hadden we er niet aan gedacht om wat te eten mee te nemen in de auto en hadden gigantische trek. Na de lunch zijn we even naar het hotel gegaan om bij te komen. 

Omdat we zo laat hadden geluncht, hadden we niet heel veel zin meer in uitgebreid eten. We gingen naar een restaurantje en bestelde wat kleine gerechtjes om te delen. Hier hebben we nog even geborreld en zijn daarna nog even wat winkeltjes afgestruind.