Laatste dagje Penang

Door gerommel en gehorigheid zijn we veel wakker geweest tijdens de nacht in het kattenhotel. Eenmaal weer bepakt en bezakt zijn we naar ons nieuwe onderkomen gereisd om de tassen te droppen. Daar aangekomen zat er laconiek personeel achter de balie die er niet uitzag alsof ze zin hadden om ons te helpen. We konden pas na 3 uur inchecken dus lieten de tassen daar achter om een bus te zoeken richting de andere kant van het eiland om naar het strand te gaan. 

Bij een halte dat leek op het strand zijn we uitgestapt. We kwamen uit op een ieniemienie privé strand waar je eigenlijk niet echt kon liggen en zwemmen. Dit was wel een ontzettend mooi stukje om te zien (zie foto). We besloten om de bus weer de zoeken naar het grote strand een stuk verderop. Uitgehongerd en uitgedroogd stonden we weg te smelten bij een bushalte in de hoop dat er een zou komen. Er stopte na een klein tijdje een particuliere taxi met een vrolijke behulpzame man die ons wel voor 10 Ringgit maar het strand wilde brengen. Aangezien hij airco had en wij even klaar waren met de bussen besloten we in te stappen. De hele middag hebben we lekker op het strand gelegen. 

Maleisiërs zijn ontzettend behulpzaam en aardig. Dit werd maar weer bewezen doordat wij gehavend aan de kant van de weg stonden (geen bushalte) en toch voor ons stopte. 

Terug in het hotel hebben ingecheckt. Gelukkig zat er een stuk vriendelijker personeel dan toen we de tassen wegbrachten. We hebben ons opgefrist om te eten. We hebben gegeten bij een restaurantje in de buurt van het hotel genaamd ‘What the Duck’. Zoals je al raad was de specialiteit duck. Na een heerlijk hoofd- en nagerecht hebben we nog even door het stadje geslenterd en boodschappen gedaan voor de busreis van de volgende dag. 

Na nog even de WK-finale te hebben gekeken, zijn we snel gaan slapen aangezien de wekker alweer vroeg zou gaan om te vertrekken.