Kattenhotel en lokaal voedsel

Eenmaal aangekomen bij het hoofdstation van Penang, moesten we de weg naar het hotel vinden. Dat was makkelijker gezegd dan gedaan zonder internet of enige voorbereiding. Een Duits backpack-stel stelde voor om een taxi te delen. Een nogal aandringende taxichauffeur hielp ons, na enig afdingen wilden we toch in de taxi stappen. Op datzelfde moment kwam de bus naar het centrum aangereden. Deze bus was ongeveer vijftien keer zo goedkoop als een taxi (namelijk maar €0,42). Hier zijn we snel ingesprongen. Met een beetje Google maps en op goed geluk zijn we bij een halte uitgestapt. Nu dachten wij dat we in India zaten in plaats van Maleisië. We kregen een beetje het gevoel alsof we in een Bollywood terecht waren gekomen. Gelukkig waren we wel precies bij de goede halte uitgestapt en na een kleine 3 minuten kwamen we aan bij ons hotel/hostel. 

Aangezien ik, Kim, vond dat we voor deze landen veel te dure hotels hadden geboekt, had ik besloten om een goedkoop maar oké hotel (dit bleek hostel met privé badkamer te zijn) te boeken. Eenmaal aangekomen bleken we in een kattenhotel te zitten. Nu zou dat echt onwijs leuk en schattig zijn als je die beestjes ook echt mocht aaien, maar dat kan niet in verband met rabiës en andere enge ziekten. 

De eigenaar van het hostel was een eigenaardig en grappig mannetje. Na het inchecken en een kort praatje zijn we naar de kamer gegaan om te zien in welke staat die zich verkeerde. 

De kamer zelf was oké van formaat en zo simpel als het maar zijn kon. De badkamer bestond ongeveer uit een douche, toilet en wasbak ineen. Daarnaast trok Floris de wasbak na drie minuten ook al half van de muur. Dit zal denk de staat van het hotel waarschijnlijk wel goed omschrijven, haha. De muren waren nog net niet van karton. Je kon heerlijk meegenieten van de douchebeurt van de buren of wanneer iemand een krakende zak chips open maakte. 

We zijn de stad even doorgeslenterd en hebben de hoofdstad van Penang, Georgetown, ontdekt. Penang bestaat trouwens voornamelijk uit Chinezen, deze invloeden zijn ook duidelijk over het hele eiland te zien. Na een hoop dolen en verdwalen kwamen we terecht in een vrolijk straatje, genaamd Love Lane, met veel barretjes. Aangezien wij nog niks gegeten hadden en smachtte naar iets lekkerst, waren we naar binnen gestapt bij het kleurrijke tentje ‘Holy Guacamoly’. Zoals hij zijn naam eer aan doet, een Mexicaans tentje. Hier hebben wij genoten van klassieke nacho’s en ijskoud bier. 

Bekaf van de vorige dagen, waren we op bed in slaap gevallen en werden rond etenstijd wakker. Opgefrist en wel zijn we op pad gegaan richting Love Lane. We besloten om eens mee te doen met de locals en te eten in een goedkoop, simpel tentje. Hier waren allemaal kleine kraampjes met verschillende soorten voedsel. Voor drie keer niets stond er een maaltijd op tafel waarvan je hoopt dat je de volgende dag geen voedselvergiftiging hebt opgelopen. Dit viel eigenlijk best mee en was nog redelijk smakelijk. Na het eten hebben we de halve finale van het WK gekeken in een volle kroeg. Na de eerste helft zijn we terug naar het hotel gegaan om de tas in te pakken voor de volgende dag. Dit bleek maar goed aangezien de hele straat vol zat met Engelsen die niet zo goed tegen hun verlies konden.  

Tot de volgende! X