Met de boot naar Gili Trawangan

De wekker ging vroeg, vijf uur stapte we ons bed uit en douchte we snel. We hebben onze laatste spullen ingepakt en wilde een Grab bestellen naar het ophaalpunt om naar Padangbai te gaan. De taxichauffeur deed erg moeilijk en wilde ons voor 100.000 rupia op komen halen terwijl de ritprijs maar drie keer zo weinig was. Uiteindelijk zijn we maar gaan lopen en kwamen gelukkig op tijd aan. De bus was precies op tijd en we zijn in ongeveer 45 minuten naar Padangbai gereden om daar de boot naar Gili Trawangan te pakken. 

Op de boot kwamen we Quinty en Kaj weer tegen. De bootreis had wat golven maar lang niet zo heftig als we verwacht hadden. De boten hadden namelijk tien dagen niet gevaren in verband met de hoge golven. We hadden de eerste, officieel goedgekeurde boot door de overheid naar Gili Trawangan 

De overtocht duurde zo’n anderhalf uur. Aangekomen stapte we van de boot af en waren we ineens 60 jaar terug in de tijd gestapt. Op de Gili eilandjes rijden namelijk geen motorvoertuigen maar wordt alles met paard en wagen gedaan. 

We hadden een bungalow gehuurd en deze was maar 150 meter lopen vanaf de haven. Het was klein maar netjes en we bleken zelfs warm water te hebben. Dat schijnt schaars te zijn op het eiland en maar enkele hotels hebben hierin geïnvesteerd. 

We trokken onze zwemkleding aan en liepen langs de hoofdstraat naar Kaj en Quinty. Met zijn vieren hebben we geluncht en zijn daarna gaan snorkelen. Er lag veel koraal aan het begin van de zee, wat veel pijn deed aan onze voeten. De snorkel van Kim was, natuurlijk, kapot en na bijna drie keer verslikt in het zeewater, hebben we deze toch maar even omgeruild. De zee was kraakhelder en er waren veel vissen. Deze waren vaak gekleurd en hadden mooie strepen. Na flink wat te hebben rondgedobberd, zijn we nog even in de zon gaan liggen. 

In de avond zijn langs de kust over de hoofdstraat geslenterd. Het doet gezellig aan. Overal hangen gekleurde lampjes en het is tropisch versierd. Nadat we heerlijk (!!) gegeten hadden bij een restaurantje, wat Fat Cats heette, zijn we nog even op het terras gaan zitten. Ze speelde live muziek en de zanger had een prachtige stem. Een heerlijke setting dus om een cocktail bij te drinken. 

We besloten de volgende dag een snorkeltour te doen. Deze bieden op de hoofdstraat om de 10 meter aan. Hierbij ga je met een boot naar de twee andere bekende Gili’s en stop je op diverse plekken om te snorkelen. Deze twee andere eilandjes heten trouwens Gili Meno en Gili Air maar er zijn nog zo’n twintig Gili eilanden. Gili betekend namelijk ‘klein eiland’ maar de drie genoemde zijn veruit het bekendst. Gili Meno is zelfs zo primitief dat je er niet eens kunt pinnen. 

Nadat we de kaartjes voor de snorkeltour hadden gekocht zijn we terug naar de bungalow gegaan. Midden in de nacht werden we ijskoud wakker. Bleek het

dat de airco op 16 graden stond. Na deze snel te hebben uitgezet, zijn we weer lekker door gaan slapen. 

Liefs, 

Flo en Kim